Las Vegas 14-10
Door: S Vos
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
14 Oktober 2014 | Verenigde Staten, Las Vegas
Sinds we in San Francisco zijn geweest heeft paps last van vocht in zijn knie. Sinds gisteren is nu ook zijn been dik en rood.
We beslissen om naar het ziekenhuis te gaan. We krijgen een adres en een kaartje van de beveiliging in het hotel. Het lijkt een korte wandeling.
Wat achteraf niet waar blijkt te zijn de kaart is niet erg gedetailleerd en daarom is de afstand veel verder dan verwacht.
Uiteindelijk komen we aan bij het ziekenhuis. We gaan naar de hoofdingang maar daar zit niemand achter de balie. We draaien af bij het eerste punt waar iemand achter een balie zit en dat is de opname. Daar zit een erg vriendelijke dame die ons helpt we moeten naar de ER oftewel de spoedeisende hulp. Maar ze vind niet dat vader lief niet meer zo ver kan lopen met zijn been en ze belt dat ze hem moeten komen halen in een rolstoel. Ergens gaat er iets mis en het duurt best lang tot ze ons komen halen. Uiteindelijk zijn we op de spoed, eerst krijgen we een medische intake daarna moeten we al onze gegevens doorgeven. We wachten weer een lange tijd en daarna moeten we weer meelopen met een verpleegkundige. Wij dachten dat we al op de spoed waren maar dat was blijkbaar alleen het intake gedeelte. We komen via allerlei gangen terecht op de echte spoed. Hier wordt paps in een grote stoel gezet en daar moeten we wachten en wachten en wachten en wachten. Uiteindelijk komt een arts kijken naar zijn been. Hij vermoed dat het een ontsteking is (wij trouwers ook) maar hij wil graag een trombose been uitsluiten dus we moeten weer wachten en wachten en wachten en wachten. Een verpleegkundige komt ons halen en er word een echo gemaakt van zijn been om trombose uit te sluiten en weer is het wachten wachten wachten. Terwijl we zitten te wachten vallen ons twee dingen op. Het eerste is dat er weinig tot geen privacy is zoals bij ons. We horen wat er mis is met iedereen die om ons heen zit ligt. Ten tweede zien we heel veel junks binnen komen en loopt er meer beveiliging dan in Veenhuizen. Dan komt na in totaal 5 uur wachten het verlossende woord. Het is een bacteriële infectie we krijgen een recept en mogen nadat we hebben betaald vertrekken. We halen onze medicijnen gaan met een taxi terug naar ons hotel.
We steken, voordat we naar onze kamer gaan, de straat over naar het Rivièra omdat we daar wat kleine leuke eet dingen hebben gezien. We eindigen bij een kleine wok en eten voor 20 dollar heerlijk met z'n drieën.
Morgen gaan we naar de Hooverdam.
We beslissen om naar het ziekenhuis te gaan. We krijgen een adres en een kaartje van de beveiliging in het hotel. Het lijkt een korte wandeling.
Wat achteraf niet waar blijkt te zijn de kaart is niet erg gedetailleerd en daarom is de afstand veel verder dan verwacht.
Uiteindelijk komen we aan bij het ziekenhuis. We gaan naar de hoofdingang maar daar zit niemand achter de balie. We draaien af bij het eerste punt waar iemand achter een balie zit en dat is de opname. Daar zit een erg vriendelijke dame die ons helpt we moeten naar de ER oftewel de spoedeisende hulp. Maar ze vind niet dat vader lief niet meer zo ver kan lopen met zijn been en ze belt dat ze hem moeten komen halen in een rolstoel. Ergens gaat er iets mis en het duurt best lang tot ze ons komen halen. Uiteindelijk zijn we op de spoed, eerst krijgen we een medische intake daarna moeten we al onze gegevens doorgeven. We wachten weer een lange tijd en daarna moeten we weer meelopen met een verpleegkundige. Wij dachten dat we al op de spoed waren maar dat was blijkbaar alleen het intake gedeelte. We komen via allerlei gangen terecht op de echte spoed. Hier wordt paps in een grote stoel gezet en daar moeten we wachten en wachten en wachten en wachten. Uiteindelijk komt een arts kijken naar zijn been. Hij vermoed dat het een ontsteking is (wij trouwers ook) maar hij wil graag een trombose been uitsluiten dus we moeten weer wachten en wachten en wachten en wachten. Een verpleegkundige komt ons halen en er word een echo gemaakt van zijn been om trombose uit te sluiten en weer is het wachten wachten wachten. Terwijl we zitten te wachten vallen ons twee dingen op. Het eerste is dat er weinig tot geen privacy is zoals bij ons. We horen wat er mis is met iedereen die om ons heen zit ligt. Ten tweede zien we heel veel junks binnen komen en loopt er meer beveiliging dan in Veenhuizen. Dan komt na in totaal 5 uur wachten het verlossende woord. Het is een bacteriële infectie we krijgen een recept en mogen nadat we hebben betaald vertrekken. We halen onze medicijnen gaan met een taxi terug naar ons hotel.
We steken, voordat we naar onze kamer gaan, de straat over naar het Rivièra omdat we daar wat kleine leuke eet dingen hebben gezien. We eindigen bij een kleine wok en eten voor 20 dollar heerlijk met z'n drieën.
Morgen gaan we naar de Hooverdam.
-
15 Oktober 2014 - 07:27
Trijn Vos:
wens je vader beterschap met die vossekwaal.
gr Jan en Trijn -
15 Oktober 2014 - 10:04
Anja :
Leuke foto's, geniet er nog even van samen! Beterschap voor je paps! x -
16 Oktober 2014 - 05:54
Harold:
Beterschap met Pa en veel plezier ;)
-
16 Oktober 2014 - 09:06
Judith:
Zo...liep een beetje achter maar net even weer helemaal bijgelezen. Mooie verhalen om te lezen en wat maken jullie veel mee en wat zien jullie veel mooie dingen. Zo reizen we allemaal een klein beetje met jullie mee. Geniet nog maar met volle teugen daar aan de andere kant van de plas. Beterschap met vaders ontsteking.
Groeties Judith. -
16 Oktober 2014 - 22:02
Ap Van Wieren:
beterschap met je been en veel plezier nog samen -
18 Oktober 2014 - 09:29
Hennie Dijkhuis:
Happy Birghtday Suzanne from familie Diekhoes uut Suudwolde Mooie reisverslagen super. Beterschap met paps been Fijne dagen verder Groetjes HennieD en familie -
18 Oktober 2014 - 13:20
Herma En Femke:
Allereerst gefeliciteerd Suzanne met je verjaardag! Sinds gisteren hoorde ik dat ik op de verkeerde site zat te lezen (vosjesinamerika) en daar stond niets op. Maar wat gaaf om jullie verhalen te lezen en het is wel weer heel herkenbaar als ik dit weer lees. En het begint ook wel weer te kriebelen om er nog een keer heen te gaan. Een goeie reis verder en heel veel plezier. Groetjes van je hardwerkende collega's uit Emmen! -
18 Oktober 2014 - 22:03
Anita Louwes:
Hoi lieve familie,
Allereerst van harte gefeliciteerd met je verjaardag Suus! We genieten van de verhalen die jullie op de blog zetten. Elke dag even kijken en balen als jullie geen WiFi hebben. Wij wensen jullie veel plezier en hopen dat jullie genieten van jullie reis! Jaap, we hopen dat het inmiddels beter gaat met je knie, in ieder geval van harte beterschap!
Dikke knuffel van Hammie, Dienie, Gerrie, Alex, Anita, Thomas en Anna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
